Pengalaman Disengat Lipan

Ini la lipan yang sengat Cik Mun. Tak tipu....

 Ngeri! kejadian berlaku pada pukul 5.30 pagi. Masa tu Cik Mun tengah lena tidur bersebelahan anak sulung Cik Mun. Tetiba je terasa ada benda menyengat pinggul Cik Mun. Bingkas bangun, terasa pulak menjalar dalam baju. Cik Mun bukak baju, menjalar pulak haiwan tu ke leher. Sempat menepis, tapi tewas... kena sengat lagi satu kat leher. Sakit sangat. Dalam tempoh kurang 30 minit, kaki sebelah pinggul yang kena sengat tu terasa panas dan kejang. Kat leher pulak, terasa panasnya sampai belakang. Penangan lipan memang azab. Tapi alhamdulillah Cik Mun ada ubat tahan sakit lebihan yang Cik Mun sakit gigi dulu. Telan jap ubat tu ok sikit (tapi sakit jugak berdenyut-denyut). 

Ikutkan rasa hati Cik Mun nak je terus ke klinik. Apa yang Cik Mun faham, bagi kes disengat haiwan berbisa ni dikategorikan kes kecemasan. Tapi memandangkan kesedaran tu timbul dah dekat pukul 6, Cik Mun rasa macam nak mandi dan solat dulu. Takut kalau-kalau pergi klinik nanti buang masa dan tak sempat nak solat subuh pulak. Sebabnya, service klinik kecemasan kerajaan kat kampung Cik Mun amatlah lembab. Cik Mun pun tahan sakit. Mandi dan menunaikan solat dulu. Sempat jugak masakkan nasi goreng untuk anak sebab takut lambat balik dan anak-anak kelaparan.

Cik Mun pergi ke klinik pukul 7 pagi. 7.30 mendaftar seperti biasa. Tapi bila dah tak tahan sakitnya, Cik Mun mohon kat bahagian pendaftaran agar dipercepatkan. Bukannya apa, Cik Mun yang datang awal dulu pun diberikan giliran selepas warga tua yang berumur 70 tahun ke atas (Prosedur klinik kerajaan warga tua dan OKU diberikan keutamaan). 

Alhamdulillah kakak jururawat kat bahagian pendaftaran tu faham dan dia pun cakap bahawa kes sengatan haiwan berbisa lebih diberikan keutamaan. Makanya, Cik Mun pun masuk ke bahagian kecemasan. Dapat lah 4 suntikan. 1 di pinggul, 1 di tangan dan 2 extra sebab `Medical assistance' yang cucuk Cik Mun tu tak bijak buat suntikan.

Ubat yang diberikan amatlah mengantu. Cik Mun balik dan terus tertidur. Dari pukul 9-12 tengah hari. Waktu malam pulak, sakit berdenyut-denyut datang balik. Tempat yang disengat jadi gatal. Rasa panas menjalar kat bahagian-bahagian badan yang disengat. Kaki dan bahagian belakang. 

Cik Mun tak nak makan ubat yang dibekalkan. Nama ubat tu ialah Chlorpheniniramine Maleate (4mg) sebabnya ubat tu lah yang sumbangkan rasa mengantuk yang sangat-sangat pada Cik Mun. Cukuplah Cik Mun makan (Mefenamic Acid)-Ubat tahan sakit saja.

Chlorpheniniramine Maleate (4mg) 
yang bewarna kekuningan cair. Sangat mengantuk bila dimakan. Cik Mun tak makan (walaupun MA suruh.) sebab dah disuntik dengan ubat ni. Cik Mun nak pulangkan sebab rasanya tak perlu Cik Mun simpan. Memang tak sentuh langsung.

(Mefenamic Acid)-/Ponstant (250mg / 500mg) - Ubat tahan sakit. 
Ubat ni Cik Mun tak sempat nak Snap Shoot sebab tak guna, terus je Cik Mun pulangkan semula ke Klinik. Kalau nak tahu, kat klinik kerajaan sekarang ni dah ada bakul pemulangan ubat. So.. ubat-ubat yang tak digunakan dan masih belum tamat tempohnya boleh dipulangkan ke bakul pemulangan ubat. Dengan kesedaran dan cara semacam nii, kerajaan kita boleh berjimat cermat. Tak tahu la samaada ianya dibuat di seluruh Malaysia ataupun sebaliknya.

`Hydrocortisone cream'

 Untuk nak tahan rasa gatal pada tempat sengatan,  Cik Mun dibekalkan dengan ubat krim sapu ni. Tapi Cik Mun tak gunakannya pun pada masa tu sebab gatal makin kurang. Ingat nak pulangkan jugak ubat ni, tapi bila bila godek-godek kat dalam google, `Hydrocortisone cream' boleh guna pada bekas gigitan serangga seperti nyamua dan boleh juga digunakan pada pesakit yang alami kulit ekzema/alergik. Cik Mun simpan je la, mana tahu ada keperluan nanti sebab Cik Mun ni duduk kat kampung dan memang ada kemungkinan bagi semua tu.

Cik Mun memang tak sukakan ubat. Kalau demam pun, Cik Mun tahan je pening tu. Tak nak makan panadol/Paracetamol sebab ada baca beberapa artikel bahawa ubat-ubat moden ni, banyak kesan sampingannya.  Jadinya, kalau sakit sikit saja, minum air banyak-